Partnerlanden en focuslanden

Relaties partnerlanden en focuslanden

Er zijn 3 soorten relaties met partnerlanden en focuslanden:

• Hulprelaties

Nederland helpt landen die hun armoedeproblemen niet zelf kunnen oplossen. Bijvoorbeeld landen waar oorlog is geweest. Of landen met een zwak bestuur en grote etnische en politieke spanningen (fragiele staten). Deze landen kunnen zonder hulp niet effectief de armoede bestrijden. Het gaat hierbij om Afghanistan, Burundi, Mali, Jemen, Rwanda, Zuid-Sudan en de Palestijnse Gebieden.

• Overgangsrelaties

Nederland ondersteunt lage- en middeninkomenslanden in hun armoedebestrijding én hun economische groei. Nederland helpt deze landen meer toegang tot de markt te krijgen en hun ondernemingsklimaat te verbeteren. Daarnaast zijn er programma's die zich richten op armoedebestrijding en op de 4 belangrijke thema's in het Nederlandse ontwikkelingsbeleid. Nederland doet dit in Bangladesh, Benin, Ethiopië, Ghana, Indonesië, Kenia, Mozambique en Uganda.

• Handelsrelaties

Nederland heeft vooral handelsrelaties met de OESO-landen. Bij deze relaties richt Nederland zich op activiteiten die vooral bijdragen aan de groei van onze economie en werkgelegenheid. Ook zijn er landen waarmee Nederland in het (recente) verleden een hulprelatie had. Deze relatie is veranderd in een handelsrelatie waar beide partijen nu profijt bij hebben. Dit geldt bijvoorbeeld voor Vietnam, Zuid-Afrika en Colombia.

Meerjarig Strategisch Plan voor elk partnerland

Nederland heeft in totaal 15 partnerlanden. Het ministerie van Buitenlandse Zaken (BZ) maakt voor ieder partnerland een Meerjarige Strategisch Plan. Hierin staat hoe het ontwikkelingsbeleid in dat land wordt uitgewerkt. Verder rapporteert het ministerie van BZ jaarlijks met 'resultaatfiches' over de behaalde resultaten in de partnerlanden.