Nieuwe Wet seksuele misdrijven

De Eerste Kamer stemde op 19 maart 2024 in met de Wet seksuele misdrijven. De wet gaat op 1 juli 2024 in.

Geen bewijs nodig van dwang bij aanranding en verkrachting

Met de nieuwe Wet seksuele misdrijven kunnen slachtoffers in meer gevallen aangifte doen van aanranding en verkrachting. Om verkrachting of aanranding aan te tonen, is door de nieuwe wet geen bewijs meer nodig dat iemand is gedwongen. Het is strafbaar als duidelijk was dat de ander geen seks wilde, maar iemand toch heeft doorgezet. Als er bewijs is van dwang, dan kan de dader een zwaardere straf krijgen.

Wet maakt verschil tussen opzet en schuld bij aanranding en verkrachting

De nieuwe wet maakt onderscheid tussen opzet en schuld bij aanranding en verkrachting.

Zowel bij opzet als bij schuld, is er seksueel contact geweest terwijl iemand dat niet wilde. En waren duidelijke signalen aanwezig dat iemand het niet wilde die de dader heeft opgemerkt of had moeten opmerken.

Het verschil tussen opzet en schuld zit in de houding van de dader. Bij schuld gaat  de dader er ten onrechte van uit dat de ander seksueel contact wil. Dit terwijl er signalen waren waaruit de dader had kunnen opmaken dat dit niet het geval was.

Er is sprake van opzet als de dader weet dat de ander geen seksueel contact wil. Of als de dader zich bewust is van die mogelijkheid, maar  toch door gaat.

Bij gekwalificeerde opzetaanranding en -verkrachting gebruikt de dader dwang bij het ongewilde seksuele contact.

Nieuwe strafbare feiten voor aanranding en verkrachting

De wet beschrijft verschillende strafbare feiten voor aanranding en verkrachting:

1. Schuldaanranding
2. Opzetaanranding
3. Gekwalificeerde opzetaanranding
4. Schuldverkrachting
5. Opzetverkrachting
6. Gekwalificeerde opzetverkrachting

Maximale straffen voor aanranding en verkrachting

De maximale straffen voor verschillende delicten gaan per 1 juli 2024 omhoog. Zo ook bij aanranding en verkrachting en bij seksueel misbruik van kinderen.

Maximale straffen voor aanranding en verkrachting per leeftijdsgroep slachtoffer

Seksuele misdrijven	Maximale straf als slachtoffer ouder is dan 18 jaar	Maximale straf bij slachtoffer 16 tot 18 jaar in specifieke situaties zoals een kwetsbare positie	Maximale straf bij slachtoffer 12 tot 16 jaar	Maximale straf als slachtoffer jonger is dan 12 jaar
Schuldaanranding	2 jaar	Niet van toepassing	Niet van toepassing	Niet van toepassing
(Opzet)aanranding	6 jaar	6 jaar	8 jaar	10 jaar
Gekwalificeerde (opzet)aanranding	8 jaar	8 jaar	10 jaar en 8   maanden	13 jaar en 4 maanden
Schuldverkrachting	4 jaar	Niet van toepassing	Niet van toepassing	Niet van toepassing
(Opzet)verkrachting	9 jaar	9 jaar	12 jaar	25 jaar
Gekwalificeerde (opzet)verkrachting	12 jaar	12 jaar	15 jaar	18 jaar

Bij schuldaanranding en schuldverkrachting wordt geen onderscheid gemaakt tussen opzet en schuld. Daarom staat in tabel hiervoor geen maximale straf. 

Seksuele intimidatie in openbaar strafbaar

Seksuele intimidatie in het openbaar is met de nieuwe wet strafbaar. Van seksuele intimidatie is sprake als iemand bijvoorbeeld op straat of in de supermarkt als seksueel object wordt benaderd. Bijvoorbeeld als iemand achterna wordt gelopen met seksueel getinte opmerkingen. Veel mensen voelen zich hierdoor onveilig en gaan bepaalde straten ontwijken of zich anders kleden. Ook seksuele intimidatie online, bijvoorbeeld op social media, is strafbaar.

Seksueel benaderen van kinderen (sexchatting) strafbaar

Volgens de nieuwe wet is het verboden om kinderen onder de 16 jaar  seksueel te benaderen. Bijvoorbeeld door online seksueel getinte sms’jes of mails te sturen of als een buurman een buurmeisje intieme vragen stelt. Dat is ook verboden bij kinderen van 16 en 17 jaar die in een kwetsbare positie zitten. Bijvoorbeeld kinderen met een verstandelijke handicap of een psychische stoornis.

De politie kan door de nieuwe wet sneller optreden om seksueel misbruik van kinderen te voorkomen.

Bewijzen van seksuele misdrijven kan lastig zijn

Seksuele misdrijven bewijzen kan ook met de nieuwe wet lastig blijven, omdat er meestal geen getuigen bij zijn. Als een verdachte ontkent en er zijn geen getuigen, dan is ander bewijs nodig. Bijvoorbeeld sporen van sperma op het lichaam of op kleding, camerabeelden of tekstberichten.