Toespraak minister-president Rutte bij de herdenking van Meindert Leerling in de Tweede Kamer, 9 juni 2021
Toespraak minister-president Rutte bij de herdenking van Meindert Leerling in de Tweede Kamer.
Mevrouw de Voorzitter,
Na de laatste verkiezingen deed Meindert Leerling een bijzondere ontboezeming. Hij had op Carola Schouten gestemd.
En dat terwijl hij als politicus altijd van mening was geweest dat vrouwelijke partijleden met kinderen niet in de Kamer maar thuis moesten zijn.
‘Een mens mag toch van mening veranderen?’, was zijn simpele verklaring. Daarachter school de reis die hij als mens had doorgemaakt: van rechtlijnig en standvastig politicus naar de man die later in zijn leven denkbeelden heroverwoog en verzoening zocht in persoonlijke relaties.
Niet de politiek, maar sportverslaggeving was de 1e grote passie van Meindert Leerling. Toen hij de overstap maakte naar de politieke arena, behield Leerling de blik van de sportverslaggever.
Toenmalig premier Lubbers typeerde hem bij zijn afscheid uit de Kamer als een krachtige en kritische ‘commentator vanaf de zijlinie’. En ‘het geweten van de grotere zusterpartijen’.
Het kenmerkt de politieke stijl van Leerling, voor wie getuigen belangrijker was dan politieke punten scoren of compromissen sluiten.
Hij zag het als zijn opdracht om – in zijn eigen woorden – ‘vanuit de normen en waarden, die de Heer voor alle mensen heeft gegeven, het regeringsbeleid te toetsen’.
En dat deed hij met volle overgave. Geen vergadering sloeg hij over. En elk onderwerp voorzag hij van uitgesproken en vaak steile opvattingen.
En heus, hij luisterde wel naar argumenten van anderen, verzekerde Leerling. Maar stáán voor je zaak schiep volgens hem juist ook duidelijkheid. Zoals hij zelf zei: ‘Je kunt het wel of niet met me eens zijn, maar je weet wat je aan me hebt’.
Gedurende zijn leven werd Leerling milder. Bijvoorbeeld over politieke samenwerking met andere christelijke bloedgroepen. Toen de RPF en het GPV fuseerden, was Leerling lang een conservatieve stem in de ChristenUnie.
Maar later sprak hij zich bijvoorbeeld toch publiekelijk uit voor verbreding van de grondslag van die partij, om ook meer rooms-katholieken aan te spreken. En tot het laatst bleef hij enorm betrokken bij de ChristenUnie.
Milder werd Leerling ook in de persoonlijke relaties. Nadat hij een preek had gehoord over vergeving, legde hij het bij met Aad Wagenaar, die de tweekoppige RPF-fractie in 1985 verliet na een hoogoplopende ruzie met Leerling. Die verzoening slaagde, en toen Leerling noodgedwongen in een woonzorgcentrum terecht kwam, zocht Wagenaar hem elke paar weken op om bij te praten en hem voor te lezen.
Die laatste jaren in mindere gezondheid waren niet makkelijk, maar Meindert Leerling putte troost uit zijn rotsvaste geloof. Of zoals hij zelf schreef in een artikel uit 2017: ‘Wat er ook mag gebeuren: onze ziel is in tijd en eeuwigheid bij God wél bewaard. Veilig in Jezus' armen.’
Namens het kabinet wens ik zijn familie en andere nabestaanden alle kracht toe bij het verwerken van dit grote verlies.