Mag een werkgever onderscheid maken tussen sollicitanten?

Soms mag een werkgever bij een sollicitatieprocedure onderscheid maken tussen kandidaten. Bijvoorbeeld als een bepaalde groep mensen onvoldoende vertegenwoordigd is (positieve discriminatie). Of als een kandidaat aan bepaalde eisen moet voldoen om de functie goed uit te kunnen voeren. Een werkgever mag bijvoorbeeld van een leraar Nederlands verlangen dat deze perfect Nederlands spreekt. Dit kan mensen die niet uit Nederland komen benadelen.

Voorkeursbeleid of positieve discriminatie

Een werkgever mag bij gelijke geschiktheid de voorkeur geven aan bepaalde sollicitanten. Zoals vrouwen of mensen met een migratieachtergrond. Dit heet voorkeursbeleid of positieve discriminatie.

Werken in een bepaalde functie binnen een bedrijf aanzienlijk minder vrouwen dan mannen? Alleen dan mag een werkgever de voorrang geven aan vrouwen. Voorrang geven aan mensen met een migratieachtergrond mag alleen als er in een functie duidelijk minder mensen met een migratieachtergrond werken dan in de rest van de regio.

Werkgevers mogen sollicitanten uit groepen waarvoor geen voorkeursbeleid geldt niet gelijk afwijzen. Er is geen overheidsbeleid dat stelt dat minderheden of vrouwen structureel voorrang moeten krijgen.

Onderscheid bij sollicitaties op geslacht, ras of leeftijd

Soms is alleen een man of vrouw geschikt voor een bepaalde functie. Of iemand met een bepaalde huidskleur. Bijvoorbeeld een zwarte man die de rol van Martin Luther King speelt. Dan mag een werkgever sollicitanten hierop selecteren.

Ook is soms voor een functie iemand van een bepaalde leeftijd nodig. Bijvoorbeeld een kind voor het showen van kinderkleding. De reden voor de leeftijdseis moet wel duidelijk in de vacature staan.

Onderscheid bij sollicitaties voor jongeren onder de 18 jaar

Voor jonge werknemers gelden soms andere regels. Zo zijn sommige werkzaamheden voor werknemers jonger dan 18 jaar gevaarlijk. Daarom kan een werkgever hen uitsluiten van het sollicitatieproces.

Onderscheid bij sollicitaties bij gevaar voor gezondheid en veiligheid

Werkgevers mogen kandidaten met een handicap of chronische ziekte weigeren. Dit mag als dat nodig is voor hun gezondheid en veiligheid, of die van collega’s of klanten. De werkgever mag hen niet weigeren als aanpassingen op de werkplek het risico voor de gezondheid en veiligheid wegnemen.

Onderscheid bij sollicitaties op grond van godsdienst en levensovertuiging

Een werkgever mag van sollicitanten eisen dat ze een bepaalde godsdienst of levensovertuiging hebben, als dat nodig is voor de vervulling van de functie. Zo mag een gereformeerd ziekenhuis verpleegkundigen vragen met een gereformeerde levensovertuiging. Verpleegkundigen komen veel in contact met patiënten en dragen zo bij aan de identiteit van het ziekenhuis. Daarom mag een ziekenhuis deze eis niet stellen aan een kok die alleen in de keuken bezig is.