Toespraak staatssecretaris Mariëlle Paul bij slotbijeenkomst van de wetenschappelijke Curriculumcommissie
Staatssecretaris Mariëlle Paul sprak op zondag 27 januari 2025 tijdens de slotbijeenkomst van de wetenschappelijke Curriculumcommissie. Deze bijeenkomst vond plaats in Nieuwspoort in Den Haag.
Het gesproken woord geldt.
Goedemorgen allemaal.
Wat een bijzonder moment om bij elkaar te komen. En dan kijk ik in het bijzonder naar jullie, de leden van de Curriculumcommissie, en naar iedereen die jullie gaandeweg heeft ondersteund.
Ik kan me voorstellen dat het haast voelt als een jarenlange reis, die er nu echt op zit. Want het eindrapport ligt er. Het eindstation is in zicht.
Bij een curriculumherziening komt veel om de hoek kijken. Want hoe pak je het aan? Waar moet je extra op letten? En de hamvraag: hoe zorg je ervoor dat leerlingen de kennis en kunde meekrijgen om later hun plek in de maatschappij te vinden?
Dan is het ontzettend waardevol als er extra ogen meekijken. Kritische ogen van onafhankelijke wetenschappers. Dat vond niet alleen de Tweede Kamer, maar ook het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
Want jullie collectieve denkkracht kwam goed van pas om tot weloverwogen besluiten te komen. Jarenlang hebben jullie nauwlettend het wel en wee van de curriculumherziening in de gaten gehouden. Kritisch meegedacht. Geadviseerd. Aanbevelingen gedaan. Jullie wetenschappelijke kennis ingezet om het curriculum zo goed mogelijk te actualiseren.
En met resultaat, mag ik wel zeggen. Ik wil jullie allereerst heel hartelijk bedanken voor jullie belangrijke inbreng.
Zoals jullie advies om alle conceptkerndoelen op dezelfde manier op te bouwen, zodat ze ook op dezelfde manier worden toegepast. Door breed te kijken naar wat we willen bereiken met het curriculum. Dan gaat het niet alleen over wat je als leerling moet kennen én kunnen, maar ook over hoe je omgaat met klasgenoten en met de wereld om je heen.
En nu zijn we aanbeland bij het einde van de reis. Het werk van de Curriculumcommissie zit erop.
Tegelijkertijd zijn we nooit echt klaar met het curriculum. Dat kan ook niet. De wereld blijft veranderen. De maatschappij is volop in beweging. En het is belangrijk dat we daar oog voor hebben, en ervoor zorgen dat ook in de toekomst het onderwijs goed aansluit op de samenleving.
Dan is het nodig om straks het geactualiseerde curriculum met enige regelmaat onder de loep te nemen. Alsof het een auto is, die af en toe naar de garage moet voor een APK-keuring. Om te zien of de motor het nog goed doet, en de remmen in orde zijn.
Ook dat is een aanbeveling van de curriculumcommissie. Om niet achterover te leunen, maar goed zicht te houden op het geactualiseerde curriculum. Om met enige regelmaat te zien of er aanpassingen nodig zijn.
En terecht. Op dit vlak willen we hetzelfde: een systeem dat het curriculum regelmatig checkt, en waarbij op het juiste moment de juiste mensen meekijken. Zodat we zien wat werkt, én wat niet.
En weten of het curriculum bijgesteld moet worden.
Ik ben met het onderwijsveld aan het kijken hoe we zo’n systeem het beste kunnen vormgeven. Dat is een belangrijke en ingrijpende beslissing, waarbij ik niet over één nacht ijs ga.
Beste mensen,
Dat werk ligt nog in het verschiet. Even terug naar het nu. Naar vandaag. Naar de reden waarom we bij elkaar zijn gekomen.
En dan kijk ik wederom naar de leden van de Curriculumcommissie. Ik wil jullie graag nogmaals enorm danken voor al jullie werk. Voor jullie kritische blik, frisse ideeën en wijze adviezen. Voor de manier waarop jullie het curriculum verder hebben aangescherpt. Voor de wijze waarop jullie hebben bijgedragen aan nog beter onderwijs voor alle leerlingen.
Dank jullie wel!