Stadsmariniers Rien en Rens pakken ondermijning aan op bedrijventerrein in Rotterdam

Rotterdamse stadsmariniers Rien en Rens pakken ondermijning aan in bedrijventerrein ‘Spaanse Polder’.

Wat wij met grote regelmaat doen, ikzelf en dat gebeurt ook aan de Schiedamse kant,
maar ook mensen die voor Rotterdam en Schiedam werken, die gaan met de auto, fiets of scooter door dit gebied om te kijken hoe de situatie is, maar kijken ook gericht naar panden die in onze belangstelling staan.

In de jaren 2012/2013 zijn er hier veel vormen van criminaliteit gesignaleerd.
Daar is als eerste een handhavingsinstrument op losgelaten dat heet Holsteiner.
Een integrale projectleider vanuit de politie stuurt dat aan.
Samen met de belastingdienst, Openbaar Ministerie en gemeenten.
Om als eerste de harde criminaliteit hier aan te pakken.
Wat ik met name belangrijk vind is dat we als overheid weer terug zijn in het gebied.
En dat je ziet dat we uit een situatie komen waarbij ondernemers niet of nauwlijks durfden te melden.
Of het wel durfden, maar niet deden,omdat ze geen vertrouwen hadden in de overheid.
En we zien nu juist dat ondernemers weer durven te melden.
Ook omdat ze zien dat we er tegen optreden.
Hier word ik heel erg blij van om te zien.
Dit was een enorme kavel waar een bedrijfspand stond
van een paar duizend vierkante meter.
Uiteindelijk tijdens een controle merkten we dat het pand volledig gekraakt was.
En dat er meerdere hennepkwekerijen aanwezig waren.
Er was ook sprake van gestolen spullen in het pand.
Uiteindelijk is op last van de burgemeester het pand gesloten.
En zoals jullie nu zien, is het helemaal gesloopt en rijp voor de herontwikkeling.
Alleen rechtshandhaving op zich werkt niet.
Er moet iets samen gedaan worden.
Rechtshandhaving vaart als een ijsbreker door dit gebied.
Als je daarna niets doet, dan vriest het weer dicht en zitten na de ijsbreker dezelfde criminelen weer in andere panden.
Waar ik met name trots op ben is dat ik nu een aantal jaar geleden hier begonnen ben met de aanpak van ondermijning.
Waarbij het toen echt leek op dweilen met de kraan open.
En je ziet nu dat het als een soort treintje werkt.
Dus ik veeg het schoon namens de burgemeester en vervolgens staan de collega's in de startblokken om panden en kavels te herontwikkelen en er een nieuwe bestemming aan te geven.
Kijk, ik blijf natuurlijk altijd blij als we een pand kunnen sluiten met 200 kilo cocaïne.
Maar dat is dan de euforie van het moment.
Het gaat er met name om dat we na een jaar of twee jaar kunnen zeggen:
Dat was toen. Boef gevangen. En nu staat er een mooi pand met een goede ondernemer.