Toespraak Commandant der Strijdkrachten Generaal Onno Eichelsheim bij start Wereldwijde Vredesweek
Commandant der Strijdkrachten Generaal Onno Eichelsheim hield op zondag 21 september 2025 bij de start van de Internationale Vredesweek een toespraak in de Nicolaaskathedraal in Amsterdam.
Goedemorgen.
Ik vind het een eer om hier te staan, op een plek die al 130 jaar zo belangrijk is voor deze stad.
In al die jaren heeft de Co-Kathedrale Basiliek van Sint Nicolaas veel meegemaakt: armoede, voedselschaarste, woningtekort en 2 wereldoorlogen.
En ik stel mij zo voor dat bezoekers hier altijd troost en hoop vonden.
Dat zij hier in de onweersbuien van de geopolitiek altijd konden schuilen.
En dat dit vandaag de dag nog steeds zo is.
Want wij leven al 80 jaar in vrede, hier in Nederland; maar we zien dat de tijden veranderen.
Geopolitieke verhoudingen verschuiven.
In tal van regio’s zien we grootschalig geweld, hongersnood en menselijk leed; van het Midden-Oosten tot Soedan en de Sahel-regio.
Dat raakt veel mensen.
En sinds 2022 is oorlog terug in Europa.
Op één dag rijden hier vandaan vechten Oekraïners tegen de agressie van Rusland.
In ons eigen land test Rusland onze paraatheid met cyberaanvallen en sabotage.
Veel Nederlanders maken zich daar zorgen over.
Zij zien donkere wolken aan de horizon.
Het is goed dat wij het daar over hebben; thuis aan de eettafel, op het werk met collega’s en ook hier, vandaag, in deze kathedraal.
Daarom wil ik het hier, tijdens de internationale vredesweek, graag hebben over wat vrede kost en wat we daar samen voor kunnen betekenen.
Vanuit mijn perspectief vraagt vrede om voorbereiding.
De krijgsmacht anticipeert het zwaarste onweer.
Want het is wáár: wie vrede wil, moet voorbereid zijn op oorlog.
En ik ben daar elke dag mee bezig.
We moeten veel militairen opleiden, ook hier in Amsterdam; zorgen dat ze goed materieel hebben; en dat ze veel kunnen oefenen, ook met onze bondgenoten.
Wij verhogen daarmee onze militaire paraatheid.
Niet vechten om het vechten; maar omdat we elke mogelijke tegenstander willen afschrikken.
En omdat wij een schild tegen geweld moeten vormen, waar de samenleving achter kan schuilen.
En wat kunt u doen, als samenleving?
U kent ongetwijfeld de oproep om een noodpakket in huis te hebben voor als de stroom of het water even wegvalt.
Denkt u daarbij ook aan uw omgeving; wie er bijvoorbeeld in uw straat slecht ter been is en hulp nodig heeft.
We moeten voor onszelf, maar ook voor elkaar kunnen zorgen.
Zodat we weerbaar zijn.
Als militair ben ik gewend om mij voor te bereiden op het slechtste scenario, want dat geeft rust.
Dat gun ik u ook.
Rust is een belangrijk onderdeel voor ons mentale noodpakket.
En daar moet nog iets in zitten: hoop.
Hoop op vrede.
Niet alleen vandaag en morgen, maar ook voor de komende generaties.
Als pelgrim van hoop kunt u anderen steunen; ook onze militairen.
Het zorgt voor licht door de donkere wolken.
De tijden veranderen, maar zoals kerkvader Augustinus zei: ‘wij zijn de tijden.’
Met paraatheid, weerbaarheid en hoop kunnen wij samen de ergste onweersbuien doorstaan.
Dank u wel.