Regels dierproeven

Vergunning nodig voor dierproeven

Instellingen zoals universiteiten en onderzoekscentra doen de meeste dierproeven. Hiervoor hebben zij een instellingsvergunning nodig.

Daarnaast moeten instellingen een projectvergunning aanvragen, voorafgaand aan de dierproef. De Centrale Commissie Dierproeven (CCD) verleent de vergunning. Maar alleen als nut en noodzaak van proeven voldoende opwegen tegen dierenleed. En als er geen andere mogelijkheden dan dierproeven zijn. Een alternatief is bijvoorbeeld testen op gekweekt weefsel.

De Centrale Commissie Dierproeven vraagt eerst advies aan een Dierexperimentencommissie (DEC). Dierexperimentencommissies beoordelen onderzoeksplannen met dierproeven.

Voorwaarden uitvoering dierproef

Alleen speciaal opgeleide medewerkers mogen dierproeven uitvoeren. Daarnaast moet elke vergunninghouder in principe een Instantie voor Dierenwelzijn (IvD) hebben. Er is een uitzondering voor bijvoorbeeld kleinschalige fokkers van proefdieren. Iedere instelling die dierproeven doet, proefdieren fokt of levert, moet zo'n instantie oprichten. De IvD zorgt voor optimaal welzijn van proefdieren.

Wet- en regelgeving dierproeven

Er is een Europese richtlijn voor dierproeven. In deze richtlijn zijn regels opgesteld om proefdieren in Europa te beschermen. Alle lidstaten van de Europese Unie moeten deze richtlijn verwerken in hun nationale wet- en regelgeving.

In Nederland zijn dat:

• de Wet op de dierproeven (Wod);
• het Dierproevenbesluit;
• de Dierproevenregeling.