‘Kinderen beschadigen zichzelf en stoppen met praten’

In kamp Moria, op het Griekse eiland Lesbos, wachten vooral mensen uit Afghanistan, Syrië, Irak, de Palestijnse gebieden en Congo op een toekomst. Sinds 2015 is dit de plek waar identificatie en registratie van asielverzoeken plaatsvinden.

(Akram:)

Ik werkte in de media. Mijn werk was mijn droom.
Op een dag was er een zelfmoordaanslag op ons kantoor.
Het was heel gevaarlijk.
Sommigen willen niet dat we werken...
en het woord verspreiden.

(Hij staat bij bootjes.)

Ik heb het over de taliban.

(Een vrouw met kort haar speelt gitaar.)

Toen ik voor de eerste keer...

(Ze zit op een podium buiten met veel andere muzikanten, onder wie Akram. Voor hen zit publiek op stoelen die op zand staan.)

gitaarklanken hoorde...
Dacht ik wow!
Ik was heel enthousiast en ik wilde ook gitaar spelen.
Dat was mijn droom...
ik wilde gitaar spelen.
Maar ik kon het nog niet.
Het idee voor een muziekschool in een Grieks vluchtelingenkamp...
kwam uit het niets.
We deden het, namen het vliegtuig...
we gingen naar Lesbos...
toestemming werd verleend...
twee maanden later was het project een feit.

(Aldus Adriaan Kok. Beeldtekst: Lesbos counts more than 11.000 refugees. Akram is one of them, since early spring. The 22-year young Afghan left everything and everybody behind...)

Toen ik het water en de golven zag...
té hoge golven...
dat was heel gevaarlijk voor ons.
en toen ik de gezichten van zag van vrouwen...
en de gezichten van kinderen...
zei ik: je bent niet alleen.

(Bij kale heuvels ligt een berg rommel op zanderig terrein. Er is ook een bootje bij.)

Denk niet alleen aan jezelf
Wees geduldig...
Maak je geen zorgen, kalmeer...
we komen er overheen.
Dit is geen fijne plek...
soms vechten mensen...
om voedsel...
om een rare blik...
diverse redenen.

(Onder afdakjes van tentdoek staan en zitten wat mannen. Eén wast z'n handen bij een kraan.)

(Aan een blauwe zee zit een groepje mannen gitaar te spelen op een grindstrandje. Akram is er ook bij.)

Ze toonde haar armen...
deze zaten vol littekens door zelfbeschadiging.
En binnen waren suïcidale verwondingen.

(Geconcentreerd kijkt een man met een Aziatisch uiterlijk naar z'n instrument.)

Ze zei lachend...
ik voel me goed...

(Beeldtekst: What started as a project to give refugees something to do, has turned into much more than that. As founder Adriaan Kok learned from a young woman.)

door dit muziekprogramma...
voel ik me meer op mijn gemak...
en voel ik mijn depressie minder.

(Het groepje mannen zit nog steeds op het grindstrandje te spelen.)

(Beeldtekst: Connect by Music has renewed its program: with a conservatory music therapist and neuro psychologist. The seven music schools on Lesbos - in which 2.600 refugees participate - give concerts inside and outside the camps.)

We zijn hier om te laten zien...
dat muziek verbindt!

(Een bus met mensen rijdt langs de zee. Op een boekje dat een meisje vasthoudt, staat: Music. Akram loopt tussen publiek. De vrouw met het korte haar staat bij een microfoon.)

Vanavond was geweldig...
ik weet niet wat ik moet zeggen...

(Tussen publiek staat Adriaan Kok van Connect by Music. Er zijn heel veel mensen. Met een omgekeerd honkbalpetje op speelt Akram samen met de andere muzikanten in de openlucht.)

het was geweldig.

(Mensen klappen en bewegen mee op de muziek.)

(Enthousiast zwaait een man met z'n armen. De vrouw met het korte haar beëindigt het nummer op haar gitaar.)

(Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Ministry of Foreign Affairs of the Netherlands. Beeldtekst: The International Conference on Mental Health and Psychosocial Support in Crisis Situations will be hosted by the Dutch ministry of Foreign Affairs and takes place on October 7 & 8 in Amsterdam. www.government.nl/mindthemindnow.)

(Most of the pictures in this video are from the documentary Vluchten in Muziek, produced by the Dutch broadcaster Omroep Max. We are grateful for their permission to use these images. www.omroepmax.nl. Het beeld wordt zwart.)