Soorten tbs
Terbeschikkingstelling (tbs) is er in 2 soorten: tbs met voorwaarden en tbs met dwangverpleging. Welke soort tbs een dader krijgt, hangt af van het misdrijf en de kans op terugval.
Tbs met voorwaarden
Tbs met voorwaarden is een lichte vorm van tbs. De dader moet zich aan bepaalde voorwaarden houden. Die houden bijvoorbeeld in dat de dader:
- een bepaalde periode geen drugs of alcohol mag gebruiken;
- zich (klinisch) psychiatrisch laat behandelen;
- zich houdt aan de aanwijzingen van de reclassering.
De reclassering heeft het toezicht hierop. Een tbs'er met voorwaarden wordt niet gedwongen verpleegd. Hij verblijft wel vaak in een verslavingskliniek of een forensisch psychiatrische kliniek (FPK).
Tbs met dwangverpleging
Bij tbs met dwangverpleging wordt de dader verplicht verpleegd in een gesloten tbs-kliniek. Daarnaast krijgt de tbs'er een (niet-verplichte) behandeling die gericht is op terugkeer in de maatschappij. De tbs is voor 2 jaar. Na 2 jaar kan de rechter de tbs verlengen, met steeds 1 of 2 jaar.
Maximumtermijn tbs
Een tbs'er keert pas terug in de maatschappij als de kans op terugval is verdwenen. Dit beslist de rechter. Bij lichtere misdrijven kan een tbs’er maximaal 4 jaar tbs met dwangverpleging opgelegd krijgen.
Tbs met dwangverpleging eindigt altijd voorwaardelijk. Dat betekent dat de dader zich ook na de maatregel moet houden aan afspraken met de reclassering.
Er is geen maximumtermijn meer voor de voorwaardelijke beëindiging van tbs. Dat betekent dat rechters het toezicht kunnen blijven verlengen als de kans op terugval onvoldoende is afgenomen. Dat kan jaarlijks of elke 2 jaar. De tbs’er kan tegen elke verlenging in beroep gaan.