De Prinsjesdag van Cheryl Eliazer
Medewerkers aan het woord
Prinsjesdag duurt voor Cheryl Eliazer, beleidsondersteunend medewerker bij Begrotingsbeheer, eigenlijk een aantal maanden. Want zo veel tijd kost het voordat ze uiteindelijk het lint om de Miljoenennota kan strikken. Daarna gaat ze genieten: ‘Het is echt een mooie dag. Een dag van het volk.’
‘Op Prinsjesdag zelf, in de ochtend, pak ik samen met de coördinator Miljoenennota Erik van der Weide het koffertje in. Dat is een heel ritueel, een symbolisch moment: Erik zet z’n duim op de knoop en ik maak een mooie strik. Echte samenwerking. Dat lint bleek eerder trouwens op te zijn, dus ik heb een nieuwe rol gekocht in een fourniturenzaak op de markt in Amsterdam. Daar hadden ze precies de goede kleur en afmetingen. Nu kunnen we er wel weer een paar jaar mee voort.’
Vriendelijk doch dwingend
‘Maar mijn werk voor Prinsjesdag start al voor de zomervakantie. Dan begin ik met de logistieke ondersteuning voor de ontwerpbegrotingen. Ik moet ervoor zorgen dat alle ministeries hun begrotingen tijdig aanleveren, zowel digitaal als fysiek. Ik bewaak strikt de deadline en termijnen. En als de deadline nadert en er is nog niets, doe ik navraag. De toon is dan heel belangrijk: vriendelijk doch dwingend. Maar we weten het altijd in goede banen te leiden hoor, want iedereen wil dat het allemaal goed komt. Dat schept een band.’
Pencorrecties
‘Als alle begrotingen binnen zijn, gaan de begrotingscoördinatoren van de Inspectie Rijksfinanciën (IRF) ze toetsen. Daarna gaat alles nog langs het Kabinet van de Koning en de Raad van State. Op dit moment krijgen we de drukproeven binnen, waar de IRF nog ‘pencorrecties’ in zet: de puntjes op de i. Ter plekke worden die correcties doorgevoerd, en dan zijn de Miljoenennota en begrotingen klaar voor het koffertje. Alles bij elkaar ben ik er dus wel een paar maanden mee bezig. Een hectische tijd, maar ook leuk en spannend werk. De samenwerking is ook heel mooi en ik heb er leuke collega’s bij de rijksoverheid door leren kennen.’
Uit het koffertje
‘Als het koffertje dicht gaat, zit mijn taak er zo’n beetje op. Ik moet nog wel stukken brengen naar de Tweede Kamer, want niet alles past in het koffertje. Verder volg ik Prinsjesdag op een groot scherm. Want ik ben natuurlijk benieuwd hoe de Miljoenennota in de Tweede Kamer weer uit het koffertje komt. Door het vervoer blijft die strik helaas niet altijd even netjes zitten.’
‘In de middag probeer ik dan nog een glimp van de Gouden Koets op te vangen; dat is me tot nu toe één keer gelukt. Het blijft natuurlijk een bijzondere dag. Dat voel je gewoon. Iedereen is toch benieuwd naar de plannen van het Rijk: ‘Wat staat ons te wachten?’ Echt een hele mooie dag. Een dag van het volk.’